Telewizor, odbiornik telewizyjny – urządzenie przeznaczone do zdalnego odbioru ruchomego obrazu. Ruchomy obraz nadawany przez telewizję składa się z wyświetlanych jeden po drugim nieruchomych obrazów, z częstotliwością 25 lub 30 obrazów na sekundę. Pojedynczy obraz (nazywany też "klatką") podzielony jest z kolei na kilkaset linii. Typowe wartości to 625 lub 525 linii.
LCD– ciekłokrystaliczne, płaskie (zajmujące mało miejsca "w głąb"), lecz mające ograniczony rozmiar ekranu. W porównaniu z monitorami CRT są one zdrowsze, gdyż nie emisji szkodliwego promieniowania elektromagnetycznego, jednakże mogą bardziej męczyć wzrok ze względu na większą ziarnistość obrazu. W telewizorach LCD podświetlanie ekranu może być za pomocą diod LED dzięki którym osiągany jest większy kontrast obrazu.
Plazmowe – oparte na technologii plazmowej, wyglądające bardzo podobnie do LCD i tak jak one nie emitują szkodliwego promieniowania elektromagnetycznego oraz bardziej przyjazne dla oczu. Posiadają jednak nieco gorszą rozdzielczość i większy pobór mocy, lecz za to z możliwością zbudowania większych ekranów, lepszym odwzorowaniem barw, szczególnie czerni (wyłączony piksel w przeciwieństwie do LCD nie emituje światła), krótszym czasem reakcji oraz szerszym kątem widzenia. Transportować można je wyłącznie w pozycji pionowej (tak jak lustra czy okna), gdyż ze względu na duże gabaryty łatwo przy wstrząsach o naprężenia, które mogą spowodować nieodwracalne rozszczelnienia komórek.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz